Top 5 engste ‘Dungeons and Dragons’ monsters

Eerder schreef ik voor de Nachtvlinders al een artikel over horror roleplaying games als grimmige alternatieven voor de fervente Dungeons and Dragons spelers. Deze keer ga ik terug naar deze grootvader van RPGs en belicht ik een aantal monsters die op meerdere vlakken doodeng zijn. Ideaal voor een hele horror D&D campaign of een uitstapje naar een iets duisterder avontuur voor je huidige helden.

5. De Mimic

De Mimic is een van die monsters die bijna iedereen wel kent die ooit D&D heeft gespeeld. Wie heeft er nou geen verhaal van die keer dat ze net wat té nonchalant een kist wilden openen en het toen bleek dat deze kist een rij aan nasty slagtanden had en deze graag wou gebruiken. De Mimic is in dat geval een verassing, maar niet bepaald eng. Met een van de nieuwere supplementen van D&D genaamd Tasha’s Cauldron of Everything werd het idee van de Mimic Colony geïntroduceerd wat het geheel toch een stuk enger maakt. Een Mimic colony zorgt ervoor dat een huis, caravaan of misschien zelfs heel dorp volledig uit Mimics bestaat. Met de juiste opbouw kan een goede DM ervoor zorgen dat zijn of haar spelers dan écht de schrik van hun leven krijgen. REN!

4. De Doppelganger

De Doppelganger is in D&D misschien niet echt een klassieker maar in folklore natuurlijk al honderden jaren een bron voor angst en enge verhalen. De Doppelgänger, wat vertaald uit het Duits letterlijk dubbelganger betekend, is een perfect identieke kopie van iemand. Meestal gaan verhalen hierover gepaard met dat de dubbelganger een kwaadaardige versie is van iemand, of zijn of haar leven wil overnemen en daarmee het ‘origineel’ moet verwijderen. Dit is ook de perfecte basis voor een Doppelganger in D&D. Het is geen monster wat je gewoon in een dungeon gooit en wat dan even op één van de spelers lijkt. Een Doppelganger kan flink wat roet in het eten gooien voor spelers zonder dat ze het in de eerste instantie doorhebben. Vooral als het één van hun is die gekopieerd is kan er een hele campaign omheen gebouwd worden. De uiteindelijke openbaring is dan meestal ook erg creepy.

3. De Aboleth

Een van de ongeschreven regels binnen D&D voor spelers is ‘Never get on the boat’. Stel je maar eens voor dat jouw DM in het weekend rustig in al die Monster Manuals zit te bladeren en al die coole zeemonsters tegenkomt en baalt dat hij of zij ze nooit kan gebruiken. Totdat jij en je mede spelers op een dag ‘opeens’ ergens naartoe moeten varen. Als dat het geval is heb je een erorme kans dat je dag flink verstoord wordt door een gigantisch zeemonster, en als je echt pech hebt dan is dat een Aboleth. Aboleth zijn gigantische diepzee creaturen die buiten hun angstaanjagende grootte ook nog eens super intelligent zijn. Ze hebben de kennis en kunnen om niet alleen flinke viscerale schade aan te richten, maar ook psychische schade. Een van de ergste dingen die je kan overkomen in D&D is in aanraking komen met de vieze grijze vloeistof dat van de Aboleth afkomt waardoor je de rest van je onnatuurlijke leven zal spenderen onderwater in dienst van deze leviathan. Never get on the boat.

2. De Gelatinous Cube

Nou dit is nog eens een klassieker onder de klassiekers. Op het eerste ogenblik lijkt de Gelatinous Cube bijna een parodie op films zoals The Blob. Niet alleen is het monster letterlijk een grote, langzame kubus van gelei, maar is het ook letterlijk dezelfde benaming voor iets wat je in de winkel kan kopen en opeten. Waarom dat op nummer twee in deze lijst? Ook hier is de truc de manier waarop je als DM het monster introduceert. Als je de Gelatinous Cube in een grote open ruimte rondjes laat kruipen dan maken spelers er gauw kleine hapbare brokjes van. Echter stel je voor dat je spelers in een gang lopen die precies even breed is als dit monster. Uit het niets komt deze kubus van gelei van het plafond vallen en is er geen ontkomen aan. Achter de spelers valt de deur waar ze doorheen zijn gekomen in het slot. Er is geen manier om de cube heen, echter het beest blijft langzaam maar zeker steeds dichter richting de spelers kruipen. Als iemand opgeslokt wordt dan blijft deze letterlijk erin hangen totdat de verstikking zijn werk doet en de cube hen langzaam kan beginnen te verteren. Wee de lange eenzame gang die precies 10 feet breed is. Extra tip voor de echte kwaardaardige DM: Laat een Cube vallen aan beide kanten van de gang en kijk hoe de paniek super snel toe treed.

1. De Oblex

De Oblex is de onheilige combinatie van een Doppelganger en een Gelatinous Cube en is precies zo eng als die combinatie in jouw hoofd lijkt. De Oblex is familie van de Cube gezien het ook een Ooze is, echter zit er dankzij het feit dat ze door Mindflayers gemaakt zijn (ook een leuke, kijk maar alvast uit naar deel twee in deze reeks) een bijzondere sinistere intelligentie achter. De Oblex voedt zich met de energie en herinneringen van zijn slachtoffers. Deze herinneringen gebruik de Oblex dan weer op een replica te maken van het laatste slachtoffer om hiermee kennissen of naasten van het slachtoffer te lokken en deze ook op te peuzelen. Dit gaat gepaard met spreuken zoals Charm Person, Confusion en Dominate Person waardoor gelokte personen ook écht denken dat ze hun verloren vrienden of geliefden eindelijk weer terug hebben. Net als de Aboleth speelt de Oblex dus ook nog eens een psychologisch spelletje tijdens het jagen. En ja, in rust modus zijn ze net zoals de meeste oozes ook nog eens lastig te spotten, net zoals een Mimic trouwens. Dus met de meest creepy en achterbakse tactieken van nummers 5 tot 2 is de Oblex een absolute terechte nummer 1. Jeetje wat nasty.

Welke superenge monsters zijn jullie al tegengekomen in Dungeons and Dragons? Laat het ons weten!

Interessant artikel?

4 gedachten over “Top 5 engste ‘Dungeons and Dragons’ monsters”

  1. Leuk artikel! Zelf helaas nog nooit gespeeld, maar ben altijd zeer benieuwd geweest. Hopelijk komt het er ooit nog eens van.

    Wat ik binnenkort wel zelf in handen zal hebben is de Magic the Gathering set met D&D-thema. Ik zag de Gelatinous Cube al voorbij komen.

    Beantwoorden
    • Het is populairder dan ooit dus zeker eens een poging wagen!

      Die Magic set ziet er inderdaad erg leuk uit. Ben jaren geleden gestopt met Magic maar bij het zien van de set begon het wel weer te kriebelen. Voor D&D zijn er tevens ook al twee supplementen uitgebracht die Magic lore naar D&D brengen, een boek van Ravnica en een van Theros. En ondanks dat D&D zijn eigen ‘medieval horror’ setting heeft met Ravenloft hoop ik stiekem eigenlijk ook ooit een Innistrad boek terug te zien.

      Beantwoorden
    • Magic speelt ik ook al sinds 4th edition, D&D pas 1,5 jaar. Eigenlijk is de enige overeenkomst dat ze allebei veel verschillende werelden hebben en dat het fantasy is. Bij Magic is het verhaal een leuke bijkomstigheid, bij DnD is het verhaal het spel.
      Dat nu één van al die werelden een overlap krijgt is zeker tof voor spelers van beide kanten, maar denk wel dat het voornamelijk handig is voor de marketingafdeling 😉

      Hoe dan ook, het is beide leuk 🙂

      Beantwoorden

Plaats een reactie