Werewolf: The Beast Among Us (Louis Morneau, 2012)

Universal Pictures heeft een nieuwe weerwolf film, hoge verwachtingen, of juist niet. Werewolf: The Beast Among Us heeft toch echt alle facetten van een goede horrorfilm. Bloederige lijken, rondslingerende ingewanden, weerwolven, vampieren, een romance en een paar prachtige plottwisten.

Een dorpje wordt bij maanlicht geterroriseerd door een mysterieus schepsel. Daniel, een plaatselijke jongeman, sluit zich na lang aandringen aan bij een team van ervaren weerwolvenjagers om het wezen in het nauw te drijven en te doden. Maar wanneer de dorpelingen een na een worden aangevallen en zelf in bloeddorstige monsters veranderen, begint Daniel te vrezen dat zijn meedogenloze vijand zich wel eens dichterbij zou kunnen bevinden dan iedereen denkt.

Deze plotbeschrijving klinkt een stuk minder interessant dan de film daadwerkelijk is, het plot is overduidelijk. We nemen een weerwolf, die doodt met veel bloed en losliggende ledematen veel mensen. Daarnaast nemen we een groep weerwolvenjagers en hele snelle achter elkaar opvolgende volle maannachten. Laten we vooral ook de romantiek niet vergeten, dus we gooien er ook nog een mooie vrouw in.

Het verhaal is standaard, maar door de prachtige plottwisten, zit er meer diepgang in dan verwacht. Hierdoor veranderde het plot van 'vermakelijk' gedurende de film naar 'goed'. Er zitten geen schrikeffecten in en de film is ook niet echt spannend. De personages krijgen redelijk wat inhoud, maar écht  diep gaat het niet. De film oogt qua effecten en sfeer een beetje jaren 90, wat juist een positief punt is voor de transformatie van de weerwolf. Deze is mooi gemaakt en oogt authentiek en niet zoals de Twilight/Teenwolf varianten.

Werewolf: The Beast Among Us is een film die vermakelijk is met een mooie weerwolftransformatie. Het is niet spannend, niet eng, geen schrikeffecten heeft, maar wel een aantal prachtige plottwisten.

[yasr_overall_rating null size="--"]