Na horrorfilms Hereditary (2018) en Midsommar (2019) is de nieuwe Ari Aster-film eindelijk bevestigd; Beau Is Afraid is in ontwikkeling. En er is sprake van een hoofdrol voor niemand minder dan Joaquin Phoenix!
In Beau is Afraid gaat een angstige man terug naar zijn ouderlijk huis wanneer zijn moeder, met wie hij een moeizame relatie had, onder mysterieuze omstandigheden overlijdt. Tijdens zijn reis stuit hij op bovennatuurlijke dreigingen, om uiteindelijk een zorgwekkende ontdekking over zijn verleden te doen.
Ari Asters’ short film Beau dateert alweer uit 2011, en zal naar alle waarschijnlijkheid de basis vormen voor een deel van Beau Is Afraid. Kijk hem hieronder!
Naast het feit dat Ari met het idee speelt van zijn laatste film een naar zijn zeggen, ‘4-urige nachtmerrie komedie’ te maken (!), weten we dat Joaquin Phoenix in gesprek is voor de hoofdrol. Joaquin heeft eerdere rollen in horrorfilms gehad als Signs (2002) en The Village (2004), en oogstte veel lof voor zijn duistere rol in Joker (2019). Joaquin Phoenix als man met een angststoornis in een surrealistische horror van Ari Aster, dat klinkt als een goede combinatie! Wat vind jij?
Aster én Phoenix zijn overrated. Nee dus.
Ik ben zelf echt fan van Asters films! Wat vind jij er overrated aan?
Waarschijnlijk dat ze altijd gemarket worden als horrorfilms terwijl het eigenlijk trage pretentieuze psychologische films zijn met hier en daar een horror element. En ik hou niet van trage pretentieuze psychologische films. Als ik art house wil zien (wat ik niet wil) kan ik naar een art house bios. Maar stop het met dit soort films op te hemelen als de ultieme horror terwijl het “gewoon” zeer langzame en vaak vervelende films zijn over rouw, ziekte, dementie en dat soort dingen. Dat zal best allemaal heel erg zijn, maar dat interesseert me gewoonweg niet.
Waarschijnlijk ben ik niet empathisch genoeg, maar behalve verveling voel ik helemaal niets bij dit soort films.
Neem Hereditary. Toni Collette werd de hemel ingeprezen. En daar zat ik dan die het eigenlijk maar behoorlijk overacting en niet overtuigend vond. In die film vond ik eigenlijk alleen Milly Shapiro overtuigend. Als zij al klikkend in beeld kwam ging de creepfactor met procenten omhoog.
Maar ja, ik ben geen filmcriticus. Ik heb er niet voor geleerd. Ik weet alleen wat ik zelf wel of niet leuk of goed vind. En dat de critici wel vaker geen idee (meer) hebben hoe het “gewone volk” films of series beoordeeld en waardeert blijkt wel uit de soms enorm uiteenlopende scores bij Rotten Tomatoes. Voor Hereditary is dat momenteel: Critici: 87% Publiek: 67%, maar dat heeft nog veel meer uit elkaar gelegen.
Of kijk eens naar ST Discovery. Critici: 85%, Publiek 44%. Komt waarschijnlijk omdat critici het zich in deze cancelcultuur niet meer kunnen veroorloven om enigszins kritisch te staan tegenover de werkelijk waanzinnig overdreven intersectionaliteit van deze serie.
Interessant. Ik ben het niet met je eens, voor mij is horror juist een genre waarin veel kan en mag, niet iedereen griezelt van hetzelfde. Mij prikkelt een film als Hereditary oneindig meer dan een Arachnaphobia of een Halloween, om maar iets te noemen. Juist vanwege het psychologische aspect (en de arthouse, vooruit- ik hou ervan) en dat de horror elementen spaarzamer en daardoor doeltreffender zijn. Ik zie Aster als een frisse kijk op het genre en ben heel benieuwd naar zijn toekomstige werk 🙂
Leuk dat je reageert, Marloes.
Wat mij betreft kan en mag er ook veel in het horror genre. Maar gelukkig verschillen smaken en wat de één fantastisch vind kan de ander vreselijk vinden. Geen enkel probleem, dan kan en mag natuurlijk.
Wat wel een probleem is, is als je elkaar niet respecteert om de smaak die men heeft. Hier op het forum was er in het verleden in elk geval één die iedereen die Aster niet goed vond maar domme patjepeejers vond. Tja, daar kan ik niet zoveel mee.
Vermoedelijk gaan wij ook met verschillende oogmerken naar de bios. Ik ga om vermaakt te worden. Anderen gaan om uitgedaagd te worden. Maar ga straks lekker genieten van de vier uur durende nieuwe Aster als die er komt. Dan ga ik fijn naar Halloween Kills en Dune. Ieder zijn ding 🙂
Dat ben ik dan weer helemaal met je eens Rob 😉 smaken verschillen en het één is niet meer waard dan de ander, maar gewoon anders. Jij veel plezier bij Halloween Kills en Dune!