Recensie: Blue Ruin (Jeremy Saulnier, 2013)

Wanneer de moordenaar van zijn ouders wordt vrijgelaten uit de gevangenis denkt zwerver Dwight maar aan 1 ding: wraak. Er zijn alleen een paar probleempjes, Dwight is namelijk geen crimineel, heeft nog nooit wat gestolen laat staan iemand vermoord. En dan is er nog de criminele familie van de dader, de Clelands, die op hun beurt weer wraak zouden willen nemen. Niet alleen op Dwight maar ook op zijn zus Sam en haar dochtertjes. Aan Dwight de keuze: zet hij zijn impulsieve plan door of laat hij het zitten?

Blue Ruin is een low-budget productie van schrijver en regisseur Jeremy Saulnier, die in 2007 zijn debuut maakte met Murder Party. De film werd erg goed ontvangen op het Cannes Film Festival en doet denken aan eerdere producties van de gebroeders Koen. In 2013 draaide de film op het Film Festival in Rotterdam.

Het begin van de film is sterk en wekt direct spanning op. Je leeft mee met Dwight wanneer je verder in de film komt en begrijpt wat er is gebeurd. Misschien is het tevens zijn stuntelige karakter. Een normale man die door een reeks gebeurtenissen alles is kwijtgeraakt en nu wraak wil nemen op een crimineel die nergens spijt van heeft en gewoon door gaat met leven.

Natuurlijk hebben de keuzes die Dwight maakt consequenties. Maar daar weet hij verbazingwekkend goed mee om te gaan door zich gedurende de film te ontpoppen als een ware amateur killer. Hij krijgt daarbij hulp van een oude jeugdvriend die wel wat ervaring heeft met wapens. Vanaf dat moment begint de film wel ietwat ongeloofwaardig te worden. Het is soms ook moeilijk in te schatten of je nou om bepaalde dialogen moet lachen, of dat het toch serieus bedoelt is. Zo wordt je opeens weer opgeschrikt door een extreem met bloed overgoten scene. Maar dat houdt de film ook wel weer interessant, je er in ieder geval goed bij blijven om de film te blijven volgen.

https://www.youtube.com/watch?v=_F97C7kopok

Het acteerwerk is overtuigend, vooral Macon Blair die een schichtige Dwight neerzet die zich gedurende het verhaal steeds meer ontwikkelt. En je leeft mee met Sam, gespeeld door Amy Hargreaves, die de getormenteerde zus van Dwight speelt.

Blue Ruin is een film die inspeelt op je gevoel, een sterk verhaal wat hier en daar ietwat ongeloofwaardig en vaag is. Zeker aan te raden als je op zoekt bent naar een niet alledaagse thriller.

[yasr_overall_rating size="--" postid="36368"]