Boekrecensie: Dexter's Donkere Demonen - Jeff Lindsay

Na een eerste teleurstellend deel uit de Dexter-boekenreeks, Dexter’s Duistere Dromen,  begon ik eerder aarzelend aan het tweede deel uit de reeks. In Dexter’s Donkere Demonen weet schrijver Jeff Lindsay echter het verhaal veel  gebalanceerder te vertellen, wat de leeservaring alleen maar ten goede komt. Ook het feit dat de wegen van het boek en de televisieserie in dit tweede deel gescheiden worden, is een verademing. Voor alle duidelijkheid: de boeken waren eerst, maar ik ben wel eerst begonnen aan de TV-serie en dan pas de boeken beginnen te lezen. Doordat dit tweede boek een grotendeels ander verhaal vertelt, krijg je als lezer een andere Dexter te zien,  die je de TV-versie kan doen vergeten.

De dodelijke afloop uit het eerste deel heeft brigadier Doakes zijn aandacht getrokken. Doakes voelt aan dat Dexter een rol heeft gespeeld in deze gebeurtenissen en hij vertrouwt Dexter dan ook voor geen cent. Dus start Doakes zijn eigen onderzoek en begint hij Dexter te achtervolgen in zijn activiteiten buiten de werkuren. De Zwarte Ruiter binnen Dexter is hier natuurlijk niet tevreden mee, maar Dexter moet hem toch in bedwang houden. Om geen misstap te begaan, investeert Dexter dan ook veel meer tijd in zijn perfecte schuilmasker, namelijk Rita en haar gezin. Dexter moet noodgedwongen zijn avonden vullen met galgje spelen met de kinderen Astor en Cody, het op de bank zitten met Rita, de geneugten van bier leren ontdekken en merken dat het bed ook zijn eigen geneugten heeft.

Maar dan wordt Miami opgeschrikt door een gruwelijke ontdekking. Na een klacht van een buurtbewoner over geluidshinder, ontdekt de politie een zwaar toegetakeld lichaam. De dader heeft alle ledematen van het slachtoffer weggesneden, tot lippen en oogleden toe. Alleen heeft hij dit op een zodanige manier gedaan dat het slachtoffer in leven is gebleven. Dit slachtoffer kan niet anders meer uitbrengen dan een verschrikkelijk gekrijs dat door merg en been gaat.

Wanneer brigadier Doakes op de plaats van de misdaad verschijnt, merkt Dexter in diens reactie op de misselijkmakende scène iets bijzonders op. Doakes lijkt al eerder in aanmerking te zijn gekomen met zo’n scène of met het slachtoffer. Het wordt nog bizarder als de recherche van Miami van de zaak wordt gehaald en het onderzoek in handen valt van Kyle Chutsky. Chutsky is speciaal uit Washington overgevlogen en maakt deel uit van een speciale en mysterieuze afdeling. Dexter ontdekt al gauw dat er een verband bestaat tussen het slachtoffer, Doakes en Chutsky, die zijn oorsprong vindt in hun gezamenlijke duistere en geheime verleden.

Ik geef toe dat het verhaal in dit tweede deel eerder wat traag op gang komt. Maar eenmaal de gruwelijke ontdekking wordt gedaan, is dit de start van een ontzettend spannend en gruwelijk verhaal. De zoektocht naar de dader wordt mooi verweven met het duistere verleden van Doakes en de strijd tussen Doakes en Dexter om hun geheim voor elkaar verborgen te houden. In Dexter’s Donkere Demonen valt vooral op dat schrijver Jeff Lindsay het plot veel strakker in de hand heeft dan in het eerste deel en dat hij het verhaal hierdoor ook beter weet op te bouwen.

Daarnaast weet Lindsay ook een goed evenwicht te vinden tussen het donkere verhaal en een portie heerlijke zwarte humor en de droge humoristische bedenkingen van Dexter. De scène waarin Dexter leert wat de gevolgen van het drinken van bier zijn, is bijvoorbeeld hilarisch. Die afwisseling van horror en humor zorgt ervoor dat Dexter’s Donkere Demonen een vlot leesbaar boek is geworden. Op het niveau van de serie staan de boeken zeker niet, maar ze vormen in dit tweede deel zeker wel een leuke aanvulling in het Dexter-universum.

Waardering: 3 sterren

Lees ook onze recensie van het derde deel in de reeks, Dexter tast in het duister.