Recensie: Devil (John Erick Dowdle, 2010)

Devil is het eerste deel van The Night Chronicles; een drietal bovennatuurlijke thrillers gebaseerd op ideeën van M. Night Shyamalan, de regisseur en schrijver van o.a. The Sixth Sense (1999), Unbreakable (2000) en Signs (2002). Shyamalan regisseert The Night Chronicles niet, maar is als producent wel nauw betrokken bij de producties. Het zijn overigens wel allemaal verhalen die hij het liefst zelf zou regisseren, zoals hij in het interview onder de extra’s weet te vertellen.
Voor The Night Chronicles werkt Shyamalan samen met getalenteerde schrijvers en regisseurs die al interessante dingen hebben gedaan, maar nog een extra zetje kunnen gebruiken. Voor Devil koos hij scenarist Brian Nelson, bekend van Hard Candy (2005) en 30 Days of Night (2007), en regisseur John Erick Dowdle die eerder The Poughkeepsie Tapes (2007) en de Rec remake Quarantine (2008) maakte.

Devil gaat over een groepje van 5 personen dat vast komt te zitten in een lift in een groot kantoorgebouw. Niet iedereen houdt het hoofd koel in deze benarde positie en er ontstaat al snel een gespannen sfeer. Als vervolgens het licht uitvalt en de aanwezige personen stuk voor stuk worden aangevallen, ontstaat er een explosieve situatie. Detective Bowden is op dat moment in het pand aanwezig en probeert de mensen in de lift te kalmeren, maar als zij stuk voor stuk worden vermoord, dan staat ook hij machteloos.Terwijl hij probeert te achterhalen wie de dader is, blijkt zijn aanwezigheid geen toeval te zijn, iemand wil dat hij getuige is van hetgeen zich in de lift afspeelt.

“In Devil zorgt een gebroken spiegel voor veel meer ellende dan 7 jaar ongeluk.”

Devil is een ijzersterke thriller met een hoog suspense gehalte. Het is duidelijk dat het oorspronkelijke verhaal aan Shyamalan’s brein is ontsproten, want de opbouw is goed en het verhaal heeft de nodige verrassingen. Er is gekozen voor redelijk onbekende acteurs (dus niet publiekstrekkers zoals Bruce Willis), maar hun acteerprestaties zijn van hoge kwaliteit en zij zetten geloofwaardige personages neer waar je al snel sympathie of antipathie voor voelt.

Hoewel Devil zich afspeelt in Philadelphia, beperkt het verhaal zich grotendeels tot het kantoorgebouw waarin de lift zich bevindt, dit maakt het verhaal absoluut sterker. Bij de ‘deleted scenes’, die je bij het bonusmateriaal kunt vinden, zie je allemaal scènes die zich op andere locaties afspelen; door deze scènes weg te laten is er absoluut meer suspense gecreëerd. Devil bevat weinig gore, maar maakt het goed met veel schrikmomenten, het is dan ook een absolute aanrader voor mensen die van griezelen houden.

Momenteel is Shyamalan bezig met het tweede deel van The Night Chronicles. In Reincarnate krijgt een rechtbankjury te maken met bovennatuurlijke krachten als zij moeten beslissen over het lot van een verdachte moordenaar. Chris Sparling van Buried is verantwoordelijk voor het script en Daniel Stamm van Last Exorcism zal het regisseren.

Bloody Mary proefnotitie: Weinig bloed, maar toch ijzersterk. Devil is nu verkrijgbaar op dvd en blu-ray.

Sterren: 4 / 5.0

Steun jij De Nachtvlinders met een kleine maandelijkse bijdrage?

2 gedachten over “Recensie: Devil (John Erick Dowdle, 2010)”

  1. Heerlijke film! Dat Shyamalan bij zijn laatste paar films werd afgezeken was terecht, maar met dit verhaal is hij terug.
    Al is het verschil misschien ook dat hij inderdaad niet terug is in de regiestoel 😉

    Ben benieuwd naar de andere twee films.

    Beantwoorden
  2. Ik vond het werkelijk een super film. Het verhaal grijpt je gelijk bij de strot. Het deed me weer een beetje denken aan de spanning en de setting ten tijde van de Sixth Sense.
    Ook nu weer een origineel (misschien iets minder wereld schokkend dan bij de Sixth Sense) einde met nog een in een moraal verpakte eind boodschap ook.

    Ja, beken Uw zondes!

    Beantwoorden

Plaats een reactie