Recensie: Family (Veronica Kedar, 2018)
‘Family’ is geen eenvoudige film en zal voor de meeste horrorfanaten te weinig vaart, spanning en gorigheid bieden. Voel je meer voor slowburn psychologische horror met sterke vrouwelijke hoofdrollen dan is deze familie, die zich laat meten met de gezinnen uit ‘Dogtooth’ of ‘Festen’, zeker een bezoe
Vaarwel, mijn Fucked Up Family!
Lily, een jonge Israëlische vrouw staat laat op de avond op de deur te bonzen bij haar psychotherapeute. De vrouw is niet thuis, maar haar dochter raakt geïntrigeerd door het verhaal wat Lily kwijt wil. Langzaam ontrafelt zich de geschiedenis van Lily’s bizarre familie, hoe zij uit hun klauwen is ontsnapt en wat voor een brokstukken dit heeft achtergelaten.
De 24-jarige Israëlische Veronica Kedar nam behalve de regie, het script en de editing ook de hoofdrol voor haar rekening en doet dit op zeer zelfverzekerde wijze. De film Family balanceert behendig tussen familiedrama, psychologische horror en surrealistische komedie waardoor je als kijker weinig grip hebt op het verhaal. Toch is het nooit zo dat je geen aanknoping meer kunt krijgen. Steeds wanneer de film uit de bocht dreigt te schieten, keer je terug bij Lily die je dan aan de hand meeneemt naar het volgende bizarre familielid.
Wel kun je als kijker twijfelen aan of het echt is wat je allemaal ziet en of wat Lily vertelt ook datgene is wat werkelijk is voorgevallen, maar de sfeer balanceert zo vernuftig tussen dromerigheid en realiteit dat die scheidslijn lastig valt vast te stellen.
Op het Imagine Festival valt de film onder het Kick-Ass Women-programma. Dat Kick-Ass is in dit geval overdrachtelijk, want Lily ontpopt zich niet ineens tot een final girl die een gemaskerde moordenaar te lijf gaat. Family heeft wel vier Kick Ass Women als sterke vrouwelijke karakters. Lastige, gelaagde vrouwen die genoeg hebben aan elkaars problemen en geen mannen nodig hebben om kommer en chaos in hun leven te veroorzaken. De film doorstaat daarmee met gemak de Bechdel-test.
Family is geen eenvoudige film en zal voor de meeste horrorfanaten te weinig vaart, spanning en gorigheid bieden. Voel je meer voor slowburn psychologische horror met sterke vrouwelijke hoofdrollen dan is deze familie, die zich laat meten met de gezinnen uit ‘Dogtooth’ of ‘Festen’, zeker een bezoekje waard.
https://www.youtube.com/watch?v=CDBtfb5WndM
‘Family’ is nog te zien op het Imagine Festival te Amsterdam op 18 april om 19.25 in EYE 3 in aanwezigheid van Veronica Kedar.
[yasr_overall_rating size="--" postid="71598"]
Meer over: Horrorfilms, Imagine Fantastic Film Festival, Recensies