Vijftien jaar geleden debuteerde The Grudge in Amerika. De op een Japans horrorverhaal (Ju-On) gebaseerde film bleek een absoluut horrorsucces. Ze overvleugelde andere Amerikaanse film-adapties op (eveneens) Japanse films als The Ring (2002) en Shutter (2008). Nicolas Pesce, regisseur voor de nieuwste Grudge-film, liet recentelijk weten dat fans de ‘R-Rated versie zullen krijgen waar ze op hoopten.’
‘Er zullen veel bekende beelden terugkomen’, vertelt Pesce. ‘Denk maar aan de douche-scene, met die hand uit het achterhoofd. Of scènes waarin ze langzaam uit het water verschijnt, omgeven door zwart haar. Hiernaast hebben we ook veel nadruk gelegd op het in beeld brengen van de dood, in bloederige scènes. Op deze manier willen we voldoen aan wat de fans verwachten.’
Volgens Pesce wordt de nieuwe Grudge-film geen kopie van de vorige films. ‘Het is geen reboot’, vertelt hij. ‘Ik zie het meer als een sidesequel. ‘ Om deze reden speelt de film zich af in dezelfde periode als de klassieke Grudge-verfilming uit 2004. Hierin speelde Sarah Michelle Gellar nog de hoofdrol. De setting, daarentegen, is wel anders: de nieuwe Grudge speelt zich af in New York, in plaats van Japan waar de Grudge zich in 2004 liet zien. Hoe dit aan elkaar verbonden gaat worden, blijft nog een verrassing.
Pesce wordt bijgestaan door een cast die het noemen waard is. Onder andere Betty Gilpin (True Story), Lin Shaye (Conjuring, Insidious) en Andrea Riseborough (Birdman) vertolken een belangrijke rol. Pesce is bekend van zijn eerste rol als regisseur bij Piercing (2018) en The Eyes of My Mother (2016). Het verhaal is geschreven door Jeff Buhler (Pet Sematary, The Prodigy).
De nieuwe Grudge volgt een moeder (Muldoon), die als jonge detective een huis onderzoekt welke mogelijk vervloekt is. Maar dat is niet zonder gevaar: iedereen die naar binnen gaat, zal sterven aan een gewelddadige dood. Muldoon moet niet alleen zichzelf, maar ook haar zoontje veilig zien te stellen voor de demonen die haar achterna zitten.
The Grudge is vanaf 9 januari 2020 te zien in de Nederlandse bioscopen.
Nee.
Ze moeten eens wat nieuws bedenken in plaats van eindeloos oude en inmiddels versleten concepten te recyclen.
En ik zit al helemaal niet te wachten op nog een verhaal van Jeff Buhler, die er in geslaagd is om een waanzinnig goed verhaal als Pet Sematary compleet te verkrachten.
True, of gewoon duidelijk zijn wat je maakt.
Het is geen remake, maar een ‘sidesequel’? Geef het dan ook een andere titel om het duidelijk te maken…