Recensie: As Above, So Below (John Erick Dowdle, 2014)

Scarlett Marlowe is een jonge avonturier op zoek naar de zogenaamde Philosopher stone. Een steen die volgens legendes materialen kan omtoveren tot goud. Ze wordt tijdens haar zoektocht gefilmd door documentaire maker Benjy. Hij vraagt zich af waarom ze hetzelfde pad zou willen bewandelen als haar vader (de zoektocht naar de steen dreef hem tot waanzin). Naast Benjy wordt Scarlett ondersteund door goede vriend George. Eigenlijk ziet hij het allemaal niet zitten (Scarlett bracht hem al vaker in de problemen), maar zijn nieuwsgierigheid wint het van zijn angst. Samen komen ze erachter dat de steen zich in de ondergrondse gangenstelsels van Parijs zou moeten bevinden. Ze stellen een team samen van mensen die de gangen goed kennen en gaan op onderzoek uit.

As Above, So Below is in essentie een avonturieren film. Het verhaal doet een beetje denken aan Inidiana Jones meets Tomb Raider. Was Lara Croft in haar quests ook al niet eens op zoek naar een Philospher’s Stone? Als extra zijn er wat horror elementen aan toegevoegd, die vooral aan het einde tot uiting komen.

As Above, So Below

In ieder geval, meestal blijkt dit soort verhalen meer dan entertainend. Een leuke toevoeging is dat het gefilmd is als documentaire. Dit moet een soort van realiteit toevoegen. Je zit niet zomaar naar een ‘spannende film’ te kijken, dit zou echt gebeurd kunnen zijn. In ieder geval dat lijkt de bedoeling van de makers. Helaas is het plot daar niet realistisch genoeg voor. Bij de eerste Blair Witch film had je nog het gevoel dat je naar écht gevonden tapes aan het kijken was. Bij deze film is dat niet het geval.

Interessant is de setting van de film. Het begin speelt zich af in Iran en daarna brengt Scarlett ons naar Parijs. Een internationale omgeving dus. Weer eens wat anders dan Amerika of Engeland. Degene die in Parijs naar de catacomben zijn geweest zullen bepaalde delen wel herkennen. Dat is leuk. Vanaf het moment dat ze de stelsels in gaan neemt de spanning toe. Alleen een beetje jammer dat je de meeste schrikeffecten wel ziet aankomen. Ze zijn ook weinig origineel… hoewel er hier en daar echt wel een paar ‘wtf’ momenten in zitten. De film is in het begin vooral heel realistisch (alles wat gebeurd zou in het echt ook kunnen gebeuren), aan het eind gaat het compleet los en gebeuren er onverklaarbare dingen.

Het einde laten de makers open voor eigen interpretatie. Wát is er nou precies gebeurd en zijn ze er goed vanaf gekomen of juist niet? Die vraag blijft een beetje in je hoofd rondhangen.
Kortom As Above, So Below is aan de ene kant een best originele film, het combineert aspecten van films als Tomb Raider en Nationale Treasure met documentaire. Het ‘reality’ gehalte wordt omhoog gehaald door het gebruik van bestaande omgevingen, zoals de catacomben. Maar de uitwerking had beter gekund. Het acteerwerk is hier en daar ietwat flauwtjes en spannende momenten zijn redelijk voorspelbaar.

Prima film voor wanneer je van avonturenfilms of documentaires houdt met een snufje horror. ‘As Above, So Below’ is verkrijgbaar op blu-ray en dvd.

Sterren: 3 / 5

Steun jij De Nachtvlinders met een kleine maandelijkse bijdrage?

1 gedachte over “Recensie: As Above, So Below (John Erick Dowdle, 2014)”

  1. Vrijdag gezien. Op basis van de trailer dacht ik dat ik ‘m erg eng zou vinden, want ik trek claustrofobische films slecht en ik vind demonen ook één van de meest angstaanjagende monsters, maar in de film zijn beide minder aanwezig en minder eng dan ik had verwacht. Wel hebben het verhaal en de opbouw van de film me positief verrast. Ik vind het tof dat er veel aandacht wordt besteed aan waarom ze de tunnels in gaan en in het begin zijn er weinig clichés; je begrijpt als kijker bijvoorbeeld de keuzes van de personages, wat in veel andere horrorfilms niet het geval is. Als de horror z’n entree maakt, vind ik het nog wel lekker beginnen, met aandacht voor de reden waarom bepaalde personen bepaalde dingen zien en tegenkomen. Naar het einde toe gaat alles opeens heel snel en lijkt het één en ander vrij random. Zonde, want ik vind de film het eerste uur sterk. Gezien de duur van de film was er ook echt nog wel wat ruimte om aan het einde wat scènes toe te voegen/langer te laten duren. Maar goed, al met al wel een vermakelijke film en ik vind het ook leuk om te zien dat ze voor de Parijzenaren ook echt Franse acteurs hebben gebruikt, dat maakt het toch wat authentieker. (Hadden er wel één of twee minder mogen zijn, maar dat terzijde),

    Beantwoorden

Plaats een reactie