Recensie: Before I Wake (Mike Flanagan, 2016)

Wanneer Jessie en Mark hun nieuw pleegkindje Cody in huis nemen, ontdekken ze al snel dat het jongetje een wel heel speciale gave bezit. Cody's dromen hebben de kracht om realiteit te worden. De nieuwsgierige ouders gaan op onderzoek, maar wanneer blijkt dat zijn nachtmerries wel eens dodelijk kunnen zijn, moeten Jessie en Mark dringend ingrijpen.

Regisseur Mike Flanagan is een druk mannetje, in de afgelopen maanden kwamen Hush, Ouija: Origin of Evil en nu dus Before I Wake uit. Later dit jaar volgt nog de Stephen King-verfilming Gerald's Game. En niet alleen tekende hij bij deze titels voor de regie, ook het script komt van Flanagan en een groot deel van de editting neemt hij zelf in handen.

Geen kat-en-muis-spel

Veel van zijn films hebben een rustige emotionele opbouw, maar komen uiteindelijk in een soort van kat-en-muis-spel terecht. De film zet heel erg in op de dramatische gebeurtenis van het overlijden het het eerste kind van Jessie en Mark. Het pleegkind lijkt grotendeels bijzaak. De dromen en nachtmerries van Cody brengen een vleugje horror in de film, maar trekt alleen Jessie richting meer drama. De film wordt niet spannend, wel visueel een klein stukje enger. Het concept van het verhaal rondom Cody en zijn dromen is wel heel erg sterk, de maar de uitwerking te eenvoudig en incompleet.

https://www.youtube.com/watch?v=Ho2Z0LtXsbY

De sterke cast van Thomas Jane, Kate Bosworth en Jacob Tremblay acteert goed, maar kan de film niet redden. Waar ik een sterke horrorfilm met invloeden van diverse klassiekers verwachtte, zag ik eerder een familiedrama.

Before I Wake is een aardige film, een luchtig hapje. Waar het concept van de nachtmerries erg gruwelijk is, blijft de film in een matige emotionele familiesfeer hangen. Ik hoop dat Mike Flanagan meer aandacht besteedt aan 'Gerald's Game'.

[yasr_overall_rating size="--" postid="57312"]