Recensie: Cherry Tree (David Keating, 2015)
Cherry Tree is een co-productie van het Nederlandse House of Netherhorror (De Poel) en het Ierse Fantastic Films (Wake Wood), mét de regisseur van Wake Wood; David Keating. Een veelbelovende combinatie.
Sean Maguire, eigenaar van een succesvol restaurant, is een alleenstaande vader en woont samen met zijn mooie tienerdochter, Faith. Maar als Sean kanker is Faith doodsbang dat ze haar vader verliest. Haar nieuwe hockeycoach en mentor Sissy staat klaar voor Faith en stelt haar de beladen vraag: wat zou ze bereid zijn te doen om het leven van haar vader te redden? Faith aarzelt niet: ze wil alles doen.
Dat 'alles' klinkt als muziek in de oren van Sissy en laat weten hoe Faith haar vader van de kanker kan afhelpen ... ze moet een baby krijgen. De nog maagdelijke Faith voelt zich hoogst ongemakkelijk met dit voorstel, maar ziet haar vader lijden en weet dat ze moet instemmen. Terwijl Seans gezondheid snel verbetert, wordt de angstaanjagende waarheid rond het kind dat Faith moet verwekken en dragen langzaam duidelijk...
https://www.youtube.com/watch?v=T1Tj7s1mDhs
Allereerst kudo's aan de cast. Want niet alleen acteren ze goed, ze blijven hun mannetje staan in het steeds slechter wordende verhaal. De film begint goed en besteed veel tijd aan het opbouwen van de personages. Het gaat echt bergafwaarts als Faith zwanger raakt, de film lijkt een comedy te worden waar de filmmakers eng proberen te zijn. Alleen de slotscène is nog een opleving die je met een goed gevoel achterlaat.
Het is jammer, want naast het goede camerawerk zijn vooral de special effects zijn wel erg netjes gedaan. Zeker de scenes met de (giftige) duizendpoten zijn prachtig. De makeup is soms misschien te extravagant en draait een klein beetje bij aan het onopzettelijke komische resultaat.
Cherry Tree heeft een goede basis, helaas sluit de uitwerking niet aan bij deze belofte en kun je de film beter links laten liggen.[yasr_overall_rating size="--" postid="51544"]
