Een Nederlandse horrorfilm? De Nachtvlinders bestaat bijna vijf jaar en in die tijd hebben we horrorproducties van Nederlandse bodem goed in de gaten gehouden. De resultaten zijn divers: Dick Maas bracht ons een moordende Sint en een groep Groningse studenten bedacht een evenzo gruwelijke Paashaas. Tom Six en Richard Raaphorst pakten het internationaler aan met respectievelijk The Human Centipede en Frankenstein’s Army. Komische zombie-uitbraken kwamen voor in Amsterdam Zuid en in Twente. En er is natuurlijk de categorie met films als Zwart Water en Borgman die vaak bestempeld worden als thriller.
Producenten Jan Doense en Herman Slagter hadden zeker gelijk toen ze vijf jaar geleden bij de oprichting van productiebedrijf ‘House of Netherhorror’ aankondigden dat het genre levensvatbaar is in Nederland, ook al doelden ze toen op een reeks eerder uitgebrachte Nederlandse horrorfilms (zoals Doodeind, SL8N8, Woensdag, Horizonica en Complexx uit 2006). Het plan van beide heren om ook zelf vier Nederlandse horrorfilms te produceren begint veelbelovend met De Poel.
Lees na de trailer de recensie
Twee door de crisis ontslagen bankiers, Lennaert (Gijs Scholten van Aschat) en Rob (Bart Klever), moeten het zuiniger aan doen en gaan met hun gezinnen wildkamperen op de Veluwe. De ideale kampeerplek lijkt een idyllisch bosmeertje waar de snelweg eindelijk niet meer te horen is. Zowel Lennaerts vrouw (Carine Crutzen), zijn zonen Marco (Chris Peters) en Jan (Alex Hendrickx), als Emilie (Jamie Grant) de dochter van Rob, zijn nog niet overtuigd van deze nieuwe vakantiestijl.
Saai blijkt het voor hen allerminst. Er is de gezonde spanning tussen de puberzoons en -dochter, maar verontrustender is de poel zelf. Al het eten, zelfs in blik, bederft binnen een nacht. Lennaert en Jan nemen ’s nachts vreemde dingen waar. Mobiele telefoons en ook de ‘als-beste-uit-de-test’ GPS werken niet meer. Het lijkt alsof iets hen bij het water wil houden. Langzaam draait Lennaert door…
Regisseur Chris W. Mitchell bouwt De Poel goed op. Eerst is het nog gezellig kneuterig kamperen. Iedere Nederlander zal de zelfverzekerde vader herkennen, die door de rest van het gezin wordt uitgelachen. Langzaam wordt het toch behoorlijk menes bij De Poel en brengt het acteer- en camerawerk de spanning tot diep in de bioscoopzaal. De ervaren acteurs Gijs Scholten van Aschat, Bart Klever en Carine Crutzen laten hun ervaring blijken. De jonge Alex Hendrickx doet hier zeker niet voor onder en zet zijn hoofdrol overtuigend neer.
De film is niet perfect. Het mysterie van de Poel wordt te snel blootgegeven. Voor een nog betere spanningsopbouw had het gevaar (gespeeld door Katja Herbers) langer voor onze ogen verborgen moeten blijven. Dit kleine minpunt voor lief genomen, kunnen we concluderen dat deze Nederhorror on-Nederlands goed is!
De Poel draait vanaf vandaag (1 mei 2014) in de bioscoop, en is vanaf augustus te koop op blu-ray en dvd.
Leuk! Ga ik zeker snel eens bezoeken
Onnederlands goed? Zullen we daar mee stoppen?
Dit schept verwachtingen! Helaas draait ‘ie niet in Arnhem, maar ik zal ‘m vast wel een keer zien. Ben benieuwd.
Niet slecht maar zeker ook niet goed. Weinig geld in gestoken, dus verwacht niet te veel.
Acteren had ook beter gekund. Sommige dingen duren gewoon te lang en andere dingen zijn weer niet realistisch.
Vind het gewoon weer Nederlands, niks bijzonders dus. Leuk geprobeerd, maar komt niet van de grond, doordat het te simpel in elkaar zit, qua special effects en opbouw.
Eindelijk De Poel gezien! Ik had op voorhand vrij hoge verwachtingen (voor een Nederlandse horrorfilm) en het is eigenlijk nooit prettig om zo een film in te gaan. Helaas maakte De Poel mijn verwachtingen niet waar, maar ik vind het voor Nederlandse begrippen (sorry Martin Koolhoven, maar ik weet niet hoe ik de context van de film anders moet omschrijven) wel een prima horrorfilm. Probleem is alleen dat dat automatisch wel betekent dat het in mijn ogen een 6,5 is of zo, want alles wat het gemiddelde niveau van Nederlandse films niet weet te overstijgen is niet echt denderend als je het afzet tegen veel van wat het buitenland ons te bieden heeft. Ik heb me prima vermaakt en er gebeurden niet echt dingen waar ik me aan stoorde. Ik denk dat een paar extra scènes om de gedragsverandering van met name één personage (ik wil niet spoilen :P) te verklaren geen overbodige luxe was geweest. Aan het einde gaan sommige dingen me namelijk net iets te snel, waar de geloofwaardigheid onder lijdt. Ik denk dat deze film met een iets groter budget voor onder andere gore, een langere speeltijd voor een beter “onderbouwd” einde en één of twee acteurs die internationaal niveau halen (een mannelijke Carice van Houten/Famke Janssen of zo, maar weet niet of we die hebben? :P), dit wel de Nederlandse equivalent van The Shining of zo had kunnen zijn. Dat is het echter helaas niet, maar zoals gezegd: ik heb me er wél mee vermaakt en ik heb tien keer liever dat er af en toe een nieuwe De Poel uitkomt, dan dat er helemaal niets gebeurt op horrorgebied in Nederland.
Dank voor je uitgebreide toevoeging. Zouden ze nog extra scenes hebben voor je ‘extended’ edition, haha 🙂
Ik werd er blij van. Een film die met een beperkte cast (in omvang, want van Aschat en Crutzen zijn toch echt goede acteurs), en beperkte locatie (alles speelt zich af rondom de poel) en beperkte gore (maar pakkend vanwege de korte beelden pakkend) toch weet te boeien. Van mij had de film awel iets laner mogen zijn, om de ontwikkeling van karakters inderdaad beter te plaatsen. En ja, de flm zou beter zijn met Carice van Houten. Maar alles wordt beter met Carice van Houten 🙂
Het mysterie wordt inderdaad (te) vroeg blootgegeven. Maar in een gemiddelde Amerikaanse productie zou dit met een uitgebreide uitleg gebeuren, zodat zelfs de slapende kijkers het nog begrijpen. Dat doet De Poel gelukkig niet. Er blijft ruimte over voor eigen interpretatie en voor open eindjes.
Jan Doense en Herman Slagter, kom maar op met de volgende!