Recensie: Dead Mine (Steven Sheil, 2012)
In deze Indonesische horrorfilm Dead Mine gaat een groep op zoek naar verborgen WO II goud, maar wat ze vinden is allesbehalve rijkdom.
Denk je aan horrorfilms dan den je niet gelijk aan een land als Indonesie. Sterker, naast de recente martial arts actiefilms van Merantau (2009) en The Raid (2011) van regisseur Gareth Evans (die later dit jaar zal laten zien of hij ook met horror uit de voeten kan in V/H/S 2) en de van de pot gerukte jaren tachtig vechtfilms met Barry Prima (The Warrior en The Devil's Sword) ken ik alleen maar de horrorfilm Macabre (2009) en dat terwijl het land aardig wat horrorfilms geproduceerd heeft in het verleden.
Met The Raid vestigde Indonesie zich gelijk als een land waar we in de toekomst rekening mee zullen gaan houden qua actiefilms. Maar of Dead Mine hetzelfde zal gaan doen voor horrorfilms is nog maar zeer de vraag.
In Dead Mine gaan een rijke schatzoeker samen met wat experts en een groepje zwaar bewapende militairen op zoek naar een mijn waar volgens de schatzoeker wel eens het legendarische goud van Yamashita verborgen zou kunnen liggen. Éénmaal aangekomen op de plek van bestemming worden ze onder vuur genomen door piraten waardoor er niets anders op zit dan te vluchten in de mijn. En wat ze daar aantreffen is heel iets anders dan een schat.
De film ziet er erg fraai uit. Locaties, sets en aankleding zijn allen goed en doen niet onder voor de betere westerse horrorfilm. En ook de internationale maar Engels sprekende cast doen het prima met de weinig interessante of diepgaande karakters. Alleen is het allemaal weinig opzienbarend en heb je al snel het idee dat je het één en ander vaker hebt gezien hebt in andere films. Zo zal een beetje horror liefhebber al snel terug denken aan Outpost (2007) en The Descent (2005), en kwalitatief kan Dead Mine zich echter met beide niet meten. Een ander punt van kritiek is het einde van de film. De deur naar een sequel open laten is één ding, maar je voor een groot deel in het ongewisse laten hoe de crew die je anderhalf uur gevolgd hebt het er vanaf brengt is te veel van het goede. Helemaal als het gedaan wordt middels een behoorlijke anti-climax.
https://www.youtube.com/watch?v=OUNPX47JHSA
Ondanks al deze punten van kritiek is het aanrader, zo zijn de creaturen goed gemaakt en verdienen het om gezien te worden. En mocht de sequel er komen dan geef ik ze zeker nog een kans.
Dead Mine is nu verkrijgbaar op Blu-Ray en DVD.
[yasr_overall_rating size="--" postid="28846"]
Meer over: Horrorfilms, RecensiesRead more
Horrorgids: week 1
Op een griezelig goed 2025! Direct in de eerste week van dit jaar is er genoeg te doen en te zien. Dus pak je agenda!
Overzicht Horrorfilms 2025 in de bioscoop met trailers
Traditiegetrouw publiceert Nederlands populairste horrorwebzine op 1 januari het overzicht van alle horrorfilms die dit jaar in de Nederlandse bioscopen verschijnen. Wordt 2025 een mooi voor horrorfilms?
Dit is de horrortop 3 2024 van de redactie
Het einde naakt! Het einde van 2024 welteverstaan. Vol goede moed slepen we onszelf de diepten van 2025 in, nog niet wetende aan welke verschrikkingen we onszelf weer gaan blootstellen.
Recensie: Nosferatu, een moderne ode aan klassieke horror
Honderd jaar na zijn eerste verschijning jaagt Nosferatu opnieuw angst aan voor een nieuw publiek. Robert Eggers brengt deze eerste Dracula-verfilming nieuw leven in.