Recensies

Recensie: La Mesita del Comedor (The Coffee Table) - gevalletje minder is meer

De horrorfilm La Mesita del Comedor valt in het rijtje hele heftige films en kun je in een adem noemen met Martyrs.

Sander van den Berg

30 okt. 2024

Wat nou als je al in een ongelukkige relatie zit? Zou het dan helpen om een kind te nemen? Leeft de relatie daar dan weer mee op? Het echtpaar in de Spaanse film La Mesita del Comedor (The Coffee Table) gaat nog een stapje verder. Zij nemen niet alleen een kind, maar ook nog eens een nieuwe koffietafel. En dat terwijl ze eigenlijk het beste ieder hun eigen weg zouden kunnen gaan. Als dat maar goed komt...

Het klopt dat een kind krijgen veel verandert in je leven. Zo ook in dat van echtpaar Jesus en Maria. Ze gingen al door een moeilijke periode, maar een nieuw leven zou daar wel eens verandering in kunnen brengen. Maria wil graag alles in controle hebben en overal over kunnen beslissen. Misschien dat ze daarom de aanschaf van de nieuwe koffietafel aan Jesus overliet; als zoenoffer. Helaas heeft Jesus deze machtswisseling aangegrepen om Maria eens even lekker terug te pakken. Hij kiest de meest afgrijselijkste koffietafel die er maar is. En dat niet alleen, hij houdt voet bij stuk als Maria toch probeert hem ervan af te praten. Als Maria een paar dagen later een paar boodschapjes gaat doen en Jesus met het pasgeboren kind achterlaat, gebeurt het onuitspreekbare. Een drama die het prille gezin voor altijd zal doen veranderen.

Still uit La Mesita del Comedor — *'Deze koffietafel gaat jullie leven veranderen' aldus de gladde verkoper*

De film is heel bijzonder. Hij spreekt een ontzettend heftig thema aan, waarbij het gek genoeg best luchtig blijft. La Mesita del Comedor kun je best wel als een (hele) zwartgallige komedie beschrijven. De opbouw van de film daarentegen is nagelbijtend spannend. In het begin heb je de openingsscène waarin je als kijker geïntroduceerd wordt in het leven van Jesus en Maria. Daarin sijpelt al snel door dat de verhoudingen dusdanig scheef staan, dat dit nooit lang goed kan gaan. De escalerende scene daarna introduceert het probleem wat ontstaat. Hier kan en wil ik niet over uitweiden. Dit zou teveel een spoiler zijn. Ik kan je wel meegeven dat de film behoorlijk op het suggestieve leunt. Als je dus bang bent voor grafisch geweld, wees gerust. Het meeste gebeurt buiten beeld.

Dat gezegd hebbende, wat er gebeurt is ontzettend heftig. Dit gun je echt niemand. Maar wat er vervolgens ontvouwt is een ontzettend langslepend, en zeker ook zenuwslopend, ontwijkfestijn waar je naar zit te kijken. Er wordt onwijs overtuigend om de loeihete brei heen gedraaid, waarbij je langzamerhand alle spelers ziet afdwalen in een neerwaartse spiraal der duisternis. Als je dan bij de finale bent aangekomen, ben je bijna opgelucht dat er een conclusie is. Zo drukkend is de spanning. En tegelijkertijd blijft regisseur Caya Casas de boel best luchtig -en soms zelfs met humor- de situatie in beeld brengen. Je zou je er bijna schuldig over voelen als je in sommige scenes hardop moet lachen. Op kraamvisite gaan zal nooit meer hetzelfde zijn, in ieder geval.

La Mesita del Comedor valt in het rijtje hele heftige films en kun je in een adem noemen met Martyrs (het origineel uit 2008). De film is alleen veel meer suggestief dan laatstgenoemde. Alle heftige dingen die gebeuren, gebeuren achter de camera. Maar dat neemt niet weg dat je met gebalde vuisten en een hele dikke knoop in je maag naar Het Vreselijke Dat Gebeurt en de ontvouwende gebeurtenissen daarna op het scherm zit te kijken. Dit is een film voor de doorgewinterde horrorliefhebber die onder je huid kruipt en daar lang blijft nagalmen.