Recensie: Les Affamés (Robin Aubert, 2017)

Les Affamés werd als een van de eerste titels aangekondigd voor het Imagine Film Festival 2018. Toch hoeven we niet tot april te wachten, sinds vandaag staat de Canadesche zombie/dramafilm op Netflix.
https://www.youtube.com/watch?v=o3abQ2oRBzo
Het zombiegenre is divers, veelal trekken actie volle horrorfilms de meeste aandacht. Echter, dit zijn niet altijd de beste films in deze rubriek.

De Canadese film Les Affamés van regisseur Robin Aubert komt uit een compleet andere hoek. Eigenlijk bestaan zombies in deze film helemaal niet. Als je besmet wordt met het virus, raak je eerst hondsdol en daarna verga je. Geen lopende doden in deze film, alleen is niet heel duidelijk hoelang die hondsdolle fase duurt.

Geen grote paniek, geen massa's mensen, het draait allemaal om een beperkte groep die allemaal aan het einde van hun energie zijn. Het verhaal is daardoor intiem, we volgen een paar overlevenden die zoeken naar voorraden, een veilige plek en andere overlevenden tegenkomen. De film is hard, overleven is moeilijk en we zien mensen ten onder gaan. Maar juist door de rustige beeldvoering en het ontbreken van extreme personages, lijkt deze post-apocalyptische wereld dichterbij dan ooit.

De special effect zijn prachtig, geen overdaad en zeer effectief. Wanneer er een zombie op de achterkant van een pick-up truck neer wordt geschoten, zie je hoe mooi en gedetailleerd het kan zijn zonder digitale poespas. De muziek voert je door de film heen alsof het één lange tragische herinnering is.

Les Affamés, nu op Netflix of, want ook dat verdient de film, in april op het grote doek te zien tijdens het Imagine Film Festival Amsterdam[yasr_overall_rating size="--" postid="70813"]