Recensie The Strangers: Chapter 1

The Strangers uit 2008 vertelt een op waargebeurde feiten gebaseerd verhaal over een stel wat zonder reden zwaar geterroriseerd word. Deze film was best intens en een redelijk succes. Daarna volgde al gauw een vervolg in The Strangers: Prey at Night (met goede jaren 80 muziek!).

Fast forward naar 2024. Regisseur Renny Harlin (Exorcist: The Beginning) gooit het roer om en gaat een soort-van remake maken. The Strangers: Chapter 1 is het eerste deel van een lang verhaal dat hij in drie delen gaat vertellen. Het is dus geen remake, maar een hervertelling waarbij het tweede deel genegeerd wordt. Hierbij is het de bedoeling dat alle drie de films in 2024 uitkomen en dat het ‘een take van 4,5 uur is’, wat we leren uit een interview in World of Reel. Gaat dit goed uitpakken (zowel voor de slachtoffers als voor ons kijkers)? Ik heb het eerste deel al gezien en vind er wel wat van. En belangrijker: Is Tamara nou eens een keertje thuis?

Verhaal The Strangers: Chapter 1

The Strangers: Chapter 1 is het eerste deel in een drieluik waarin een verhaal in een continue doorlopende tijdlijn wordt vertelt. In dit deel worden we geïntroduceerd met Maya en Ryan. Dit jonge, ongetrouwde stel is onderweg naar hun nieuwe leven aan de andere kant van het land. Onderweg krijgen ze in een klein dorpje pech met hun auto en worden daardoor gedwongen er te overnachten. Gelukkig en totaal niet toevallig staat er een huis vrij van een bewoner die het af en toe verhuurt als Bed en Breakfast. Die avond en nacht wordt het stel steeds heftiger lastiggevallen door een drietal maniakken die het op hun bloed gemunt hebben. Waarom? Gewoon, omdat het kan.

Naast Harlin aan het roer zijn Madeline Petsch (Polaroid), Froy Gutierrez (Teen Wolf), Gabriel Basso (Super 8), Rachel Shenton, Ema Horvath (The Gallows) en Ella Bruccoleri leden van de cast.

Ik zou graag beter nieuws willen vertellen, maar zo ontzettend goed vond ik The Strangers: Chapter 1 niet. Aan de ene kant vraag ik mij af of deze franchise al toe was aan een soort-van-remake. Aan de andere kant is het gegeven wat mij betreft iets te mager om het uit te smeren over anderhalf uur. Althans, het origineel was best oké; dit was ‘nieuw’ en shockerend en goed uitgewerkt, mét heftig einde. Deze versie smeert wat mij betreft veel te lang het kat-en-muisspelletje uit, waarbij de aanvallers onmogelijke capriolen uithalen en de regisseur aan ‘het eind’ toch een beetje de veilige kant kiest. Het origineel is mij nog best bekend en Harlin doet niet al te veel moeite om hier iets anders van te maken. Tot nu toe heb ik een hoog been there, done that-gehalte. Maar er komen nog twee delen…

Onmogelijke capriolen

De clichés zijn talrijk en je hebt meer dan twee handen nodig om ze te tellen. Naast het slachtoffer staan zonder opgemerkt te worden, om vervolgens weer in het niets op te lossen als ze die richting op kijkt omdat ze daar een geluid hoort. Na de eerste keer weet je het wel en je hebt dit al eens eerder gezien. Kijk, als het nou een Freddy of een Jason is, dan weet je dat je met onsterfelijke monsters te maken hebt en pas je jouw verwachtingen aan. Maar dit zijn gewone stervelingen. Waarom dan dat stukje onmogelijkheid erin? Het is gebaseerd op ware gebeurtenissen -daardoor krijgt het ook een extra lading-, maar je blijft je dan tijdens de film toch afvragen of het niet té losjes genomen is.

De slachtoffers vallen of verstappen op onmogelijke momenten, of nemen besluiten die op zijn minst bedenkelijk te noemen zijn. Zwaar bewapend zijn, maar toch niet drie met messen en bijlen bewapende mensen kunnen overmeesteren. Ik weet best dat dit is om het publiek een spannende film voor te schotelen, maar je bent mij kwijt als het té onwaarschijnlijk is. Ook als er schrikmomenten in zitten die nergens op slaan. Zonder al te veel te verklappen: De scène waarin Maya in de kast verstopt is zo’n schoolvoorbeeld van onnodig schrikmoment die echt kant noch wal raakt.

Vervolgdelen

The Strangers heeft als volledige titel ‘Chapter 1’, dus er komen meer delen. Drie om precies te zijn. Na de aftiteling komt er nog een post-credit scene, dus blijf nog even zitten na het kijken van de film. En daar zie ik toch nog een klein lichtpuntje. Zou er ondanks deze valse start toch nog een dikke, vette twist in deze drieluik-to-be zitten? De drie films lopen qua tijd continue na elkaar door -je gaat gelijk verder waar de laatste was geëindigd- dus houden we in ons achterhoofd dat dit nog ‘maar’ de opzet was voor meer. De start was zeer matig, maar toch kijk ik hierdoor wél een klein beetje uit naar Chapter 2. En Harlin heeft natuurlijk niet voor niets groen licht gekregen voor zijn project. We gaan het zien. En Tamara misschien ook nog.

The Strangers: Chapter 1 draait vanaf vandaag in de Nederlandse bioscopen.