Imagine ’18 – Recensie: Tower. A Bright Day [Wieza. Jasny dzien] (Jagoda Szelc, 2017)

‘Laat de kinderen tot mij komen’

Op het Poolse platteland vindt een reünie plaats tussen de twee zussen Mula en Kaja en Andrzej, hun broer, ter ere van de eerste communie van de dochter van de oudste zus Mula. De familieleden hebben elkaar, om onduidelijke redenen, al meer dan zes jaar niet gezien en de spanning is bij aankomst te snijden. Al snel blijkt waarom; de jongste zus Kaja is de biologische moeder van de dochter van Mula. Mula, die ook de verzorging van hun inwonende dementerende moeder op zich heeft genomen, is bang dat haar dochter achter de waarheid komt en gebiedt Kaja om vooral ‘normaal te doen’.

Het hernieuwde contact verloopt stroef en gaat gepaard met broeierige onderhuidse spanning en wonderlijke, mysterieuze gebeurtenissen. Al snel na de aankomst raakt de al tijden niet meer communicerende moeder ineens weer volledig bij bewustzijn en lijkt geen spoor van dementie te vertonen. Dit is het begin van een aantal raadselachtige ontwikkelingen, die tot ver na het einde van de film raadselachtig blijven.

https://www.facebook.com/imaginefilmfestival/videos/2120435047997402/
In deze videoboodschap op de Imagine-website laat de regisseuse van Tower. A Bright Day weten dat iedere toeschouwer zijn eigen interpretatie mag geven op het verhaal en dat ze niet gecharmeerd is van eenduidigheid. Dat is goed om te weten, want er valt nogal wat denkwerk te verrichten om alle raadsels betekenis te geven. Heel lang lijkt de film een familiedrama, maar in de laatste twintig minuten maakt de film een aantal wendingen die meer vragen oproepen dan dat ze eerder opgeroepen kwesties oplossen.

De film ademt vanaf de eerste beelden een sfeer als een koortsig klamme deken en de film wordt daarom niet onterecht vergeleken met Picnic at Hanging Rock. Ook in deze film gaat er een soort oerkracht uit van de natuur rondom het dorpje; rotsplateaus waar gevaarlijke winden waaien, donkere bosranden en felverlicht groene bergweides, alles voelt verboden en gevaarlijk.

Ook deze film valt binnen het ‘Kick Ass Women’ Programma van het festival en net als bij ‘Family’ zit dat asskicken hem vooral in de sterke vrouwelijke karakters die uitstekend vertolkt worden.

Tower. A Bright Day is voor mensen die willen napraten en die hun films niet perse met een kop en een staart willen. Het is een verhaal dat nooit hoog oplaait, maar wel lang na smeult.

‘Tower. A Bright Day’ is nog te zien op het Imagine Festival op 16 april om 15.50 in EYE2.

Sterren: 4 / 5.0

Steun jij De Nachtvlinders met een kleine maandelijkse bijdrage?

Plaats een reactie