Recensie: Uninhabited (Bill Bennett, 2010)

Wat dacht je van een vakantie op een onbewoond eiland? In ‘Unhabited’ willen Harry (Henry James) en Beth (Geraldine Hakewill) eens een heel ander soort vakantie. Ze besluiten te gaan kamperen op een onbewoond en afgelegen koraaleiland. Dit lijkt op het eerste gezicht een goed idee. Een prachtige idyllische omgeving en geen mens die je stoort. Of toch wel? Op een gegeven moment verdwijnen er spullen uit hun kamp en gebeuren er rare dingen. Het stel denkt eerst dat er kinderen achter zitten en gaan op zoek. Naarmate de film vordert blijkt het alles behalve kinderen te zijn, die hun vakantie proberen te dwarsbomen……

De film start met verschillende prachtige beelden van de omgeving waar het verhaal zich afspeelt; het onbewoonde eiland. Deze beelden scheppen gelijk een sfeer voor de rest van het verhaal. De film begint als een romantisch avontuur. Op een gegeven moment gebeuren er vreemde dingen, waardoor de spanning langzaam wordt opgebouwd. Sinistere plaatjes van de natuur dragen bij aan het gevoel van dreigend gevaar. Wat wel jammer is dat de personages in de film wat vlak blijven. Eén van de weinige dingen, die je te weten komt, is dat Beth zeebioloog is. Zij weet het één en ander over de dieren die daar leven, wat bijdraagt aan het verhaal van de film. Maar over Harry kom je weinig te weten en dat is nadelig voor de diepgang van de film. Hij blijft dan meer een mooi plaatje en komt vaak zwakker over dan zijn vrouwelijke tegenspeelster.

Met de gebeurtenissen rondom de hut wordt de spanning goed opgebouwd. De muziek op de achtergrond is hier passend bij, een combinatie van spanning en drama. De spanning zakt alleen een beetje in wanneer ze de mannen tegenkomen. Dan voel je je als kijker een beetje bedrogen; als de film zo afloopt dan kiest men wel voor de makkelijkste weg. Dit stuk in de film is eigenlijk ook overbodig en draagt weinig bij aan het verhaal. Gelukkig wordt daarna de draad weer opgepakt en richt men zich meer op de achtergrond van de gebeurtenissen. Dit maakt de film op een gegeven moment meer een combi van drama en horror. Bij het einde blijf je als kijker met gemengde gevoelens achter. Aan de ene kant is het een logisch en indrukwekkend einde, aan de andere kant is het misschien ook te voorspelbaar.

Concluderend gezegd is het zeker een mooie en spannende film voor een ontspannen avond kijkplezier. Een interessant weetje hierbij is dat de film gebaseerd is op ware gebeurtenissen. De film kan samengevat worden als een paranormale horror met drama elementen. En het verhaal is zeker de moeite waard. Minpunt is wel dat de personages vrij oppervlakkig blijven en je weinig over ze te weten komt. Dus als je houdt van films met diepgaande, meer complexe personages, kun je deze film beter laten liggen.

Sterren: 3 / 5

Interessant artikel?

Abonneer
Laat het weten als er
guest
If checked, an MD5 hash of your email address will be shared with Gravatar.com. However, that hash will not be made public.
5 Comments
Oudste
Nieuwste Meest gestemd
Inline feedbacks
Bekijk alle reacties
Jeroenymus
Jeroenymus
11 jaren geleden

Ik vond deze film ondermaats. De oppervlakkige personages storen inderdaad, maar ook de typische productiezetting is verre van origineel. Je ziet al mijlenver van te voren de plotwendingen ontstaan wat de film uiterst voorspelbaar maakt. De film leunt wat mij betreft ook te veel op succesvolle voorlopers, met ongeveer een gelijkwaardig verhaal, zoals Dead Calm, Open Water of Voyage. Gebaseerd op ware gebeurtenissen neem ik dan ook met een korreltje (vuilniszak) zout.
Technisch is de film wel ok. Het camerawerk is ok, de plaatjes zijn mooi. Alles bij elkaar zou ik de film niet meer dan 2 sterren kunnen geven. Misschien als je bovengenoemde films nog nooit hebt gezien, dan zou het verhaal wat origineler en spannender kunnen overkomen, dat de film nog een sterretje hoger kan scoren.

Miriam
Miriam
11 jaren geleden

Ik heb zowel Dead Calm als Open Water en Open Water 2:Adrift gezien. Ik vond de verhalen niet heel erg op Uninhabited lijken, maar dat is natuurlijk mijn mening. Voyage ken ik niet.
Wat betreft het ‘gebaseerd op echte gebeurtenissen’; In de jaren ’70 heeft Bill Bennett net zo’n eiland bezocht in een straal van 20 km van waar de film opgenomen is. Hij kampeerde hier tien dagen en ontdekte op het eiland een afgelegen hut, net zoals in de film. Hier vond hij een dagboek met ervaringen van eerdere kampeerders over een mogelijk vrouwelijke geest. Er gaan verschillende verhalen de ronde over deze geest. Een verhaal gaat over een meisje dat werkzaam was in een fabriek en uiteindelijk een vreselijke dood stierf, omdat ze op een steenvis ging staan.
Een ander verhaal is dat een meisje op een schip een blindedarmontsteking kreeg en aan land werd gebracht om daar een pijnlijke dood te sterven. Ze wordt uiteindelijk begraven op het eiland.
Het hutje schijnt overgebracht te zijn naar een museum buiten Gladstone in Queens. Het graf bevindt zich nog steeds op het eiland.

jeroenymus
jeroenymus
11 jaren geleden
Antwoord aan  Miriam

Ik bedoelde ook meer met hetzelfde als dezelfde sfeer (schipbreuk, eiland, claustrofobisch, zee, 2 protagonisten t.o.v. 1 antagonist mens/geest) niet exact hetzelfde qua verhaal.

Miriam
Miriam
11 jaren geleden

Van het graf zijn ook foto’s te vinden op internet.

5
0
Wat vind jij hiervan? Laat het weten in de reacties!x