Recensie: The Strain – Seizoen 1

Wie het eerste half uur van The Strain kijkt, kan zich afvragen of hij wel het juiste DVD-tje in het gleufje heeft gepropt.  Je zou je bijna gaan afvragen of je niet naar een re-make van de serie Fringe zit te kijken, met de hoeveelheid sciencefiction die van het scherm druipt. Als je de boeken hebt gelezen weet je echter wel beter: The Strain is veel meer dan dat.

Het verhaal van de Strain begint redelijk rechttoe rechtaan. Vlak voordat een Boeing wil landen op JFK Airport, blijkt er iets in het laadruim van het vliegtuig te zitten. Als kijker wordt je nog even onthouden wat dat ‘iets’ precies is maar het is duidelijk dat het niet onder het kopje ‘alledaagse vliegtuigproblematiek’ valt. Opvallend genoeg landt het vliegtuig alsnog met beide wielen op de grond, zonder dat de vluchtleiding contact met de inzittenden kan krijgen. Uit angst voor een virus wordt de hulp ingeroepen van het CDC (Centrum for Disease Control). Waar hebben we dat toch eerder gezien… Fringe much?

Het CDC komt voornamelijk in de vorm van Ephraim Goodweather (Corey Stoll). Samen met zijn team doet hij onderzoek naar het mysterieuze virus.  Al snel komt hij erachter dat het geen alledaags griepvirus is dat om de hoek komt kijken. Een race tegen de klok begint. Net als je denkt dat je naar een sci-fi serie zit te kijken, ontmoeten we Abraham Setrakian (David Bradley) in een mysterieus ogend winkeltje. Het is duidelijk dat de oude man wel wat meer kennis heeft over de aard van het bacteriële beestje. Op dat moment kom je er ook achter dat The Strain twee gezichten heeft. Eén daarvan sciencefiction, het andere…..

Zonder te verklappen wat het virus precies is (het is echt veel leuker om daar zelf achter te komen), kun je er vanuit gaan dat een klassiek horrorthema wordt gecombineerd met scifi. Dat levert zeker de eerste helft van het seizoen wat verwarring op voor de kijker. Sommige scenes staan zó ver van elkaar af op het gebied van genres, decor en realiteit, dat ik me afvroeg of ik per ongeluk op de afstandsbediening was gaan zitten. Van mannen in bioharzard suits wordt er zonder blikken of blozen overgeschakeld naar een middeleeuws lijkende kelder. Het is wennen maar niet per sé slecht.
https://www.youtube.com/watch?v=0g3EBNgfWCU

Niemand minder dan Guillermo del Toro (Pan’s Labyrinth, Helloboy) en Chuck Hogan (The Town) zitten achter ‘The Strain’. Dit zie je niet terug in de eerste afleveringen, die maar een middelmatig niveau hebben en nergens écht verassen.  De serie voelt in het begin zeker wat langdradig, waarbij personages als de crimineel Gus (Miquel Gomez) maar traag op gang komen.

Opvallend is  het dan ook om te zien dat na de helft van het eerste seizoen de kwaliteit begint toe te nemen. Hierbij zie je ineens wat duidelijker de invloed van Guillermo der Toro terug. De focus komt meer te liggen op de hoofdlijnen en het horrorthema. Zodra die focus is gevonden zit de vaart er goed in. Aflevering 7 is één van de beste afleveringen van het seizoen. Met nieuwe personages en interessante verhaallijnen vlieg je daarna ineens door de laatste afleveringen heen. Doorzetters worden beloond.

The Strain is een aparte mengelmoes van verschillende genres. Als je hier eenmaal gewend aan bent, maken het interessante verhaal, de soms prachtige make-up en het goede acteerwerk van David Bradley het kijken meer dan waard.  De twist in de finale zorgt ervoor dat je ook seizoen twee gaat kijken.

Van The Strain verschenen eerder boeken en comics, geschreven door Guillermo del Toro and Chuck Hogan. Het eerste seizoen van de serie is nu te koop op blu-ray en dvd.