Recensie: The Vanishing on 7th Street (Brad Anderson, 2010)

-- advertentie --

Regisseur Brad Anderson kennen we al van de tv-series als The Wire, Fringe en Surface. Ook op het gebied van de mysterieuze film is Anderson met Session 9, Transsiberian en The Machinist geen onbekende. Ook The Vanishing on 7th Street is weer een behoorlijk mysterie.

Na een onverklaarbare stroomuitval verdwijnen de inwoners van Detroit een voor een van de aardbodem. Ze worden opgeslokt door de opdoemende duisternis, waarin zich sinistere silhouetten schuilhouden. Alleen in het licht ben je veilig. De laatste paar overlevenden verschansen zich in een bar waarvan de generator nog werkt. Maar hoe lang nog? Terwijl de laatste restjes daglicht verdwijnen en de fluisterende schaduwen opdoemen, proberen de overlevenden wanhopig aan de duisternis te ontsnappen...

A guy walks into a bar, het is de beginzin van vele flauwe moppen. Ook in The Vanishing wordt het dan opeens wat flauwtjes, alle personages gaan bekvechten en een ieder vindt zijn idee het beste. Maar de spanning, de schaduwen zijn ver te zoeken. Een generator bij bijna uitvalt is een te voorspelbare factor. De flashbacks van de personages zijn een prachtige verlossing en lopen allen uit in benauwende situaties. Regisseur Brad Anderson en schrijver Anthony Jaswinski hebben het zich misschien te lastig gemaakt, het einde is dan wel mooi en geslaagd, het was ook technisch gezien de enige uitweg.

Het acteerwerk is wisselend Hayden "Anakin Skywalker" Christensen zet een belabberd stukje werk neer, terwijl Taylor Groothuis met weinig woorden een prachtige rol neerzet. John Leguizamo, Jacob Latimore en Thandie Newton zitten daar ergens tussen. De enige rol die dat overstijgt, is de rol van de special effects: de schaduwen zijn heerlijk uitgewerkt en het spel tussen het licht en donker maakt de film bijzonder aangenaam kijkbaar geheel.

Op alle fronten een mysterie
The Vanishing is nu te koop op DVD.

[yasr_overall_rating null size="--"]