Nicolas Cage, wat een acteur. You love him or you hate him- een middenweg lijkt er niet te zijn! Hij heeft inmiddels zijn plek in het horrorgenre helemaal gevonden, maar dat is niet altijd zo geweest. Denk maar eens aan de toffe thriller Face/Off of tranentrekker City Of Angels, waarin hij eigenlijk de hele film vooral zielig keek. Ik ben blij dat Nic zijn niche volledig omarmd heeft, want zijn excentrieke stijl en mimiek komt nergens beter tot zijn recht dan in campy horrorfilms. Hier volgt mijn top 5!
5. Mandy (2018)
In Mandy gaat Nic op een surreële, gewelddadige kruistocht van wraak. Terecht ook wel, als je idyllische bestaan met je grote liefde in het woud bruut wordt geruïneerd door een hippiecult en hun duivelachtige motormuis. Mandy is een film als geen ander, en moet je zeker eens gezien hebben. Ik vond hem de hype die eromheen werd gecreëerd alleen niet waarmaken, en met zijn looptijd van 2 uur vond ik de film te lang uitgesmeerd. Het heftige kleurenpalet en visuele spektakel (die sindsdien wel een inspiratie lijken te zijn voor andere series en films) lieten me wat overprikkeld achter. Maar Nicolas Cage is wel op zijn best! Mandy is een achtbaan waar je een beetje misselijk uitkomt en denkt: ‘Best vet, maar dat doe ik niet nog een keer.’
4. Willy’s Wonderland (2021)
Het was moeilijk kiezen tussen Mom and Dad (ook zeker een aanrader!) en deze film. Ik heb gekozen voor Willy’s Wonderland omdat hij zo recent is. Ik vraag me af of de bedenkers van Willy’s Wonderland niets af hoefden te tikken aan de bedenker van Five Nights at Freddy’s, de horrorgame waarin moorddadige animatronics ’s nachts tot leven komen en de aanwezige medewerker van het restaurant ze moet zien te overleven. Het plot van de game en deze film zijn namelijk zo goed als identiek (en dat terwijl er ook een Five Nights At Freddy’s film onderweg is). Het verschil hierbij is dat de medewerker (Nicolas Cage uiteraard) niet opgescheept zit met de bezeten animatronics- zij zitten opgescheept met hém. Dat terzijde is Willy’s Wonderland ongecompliceerde fun en zeker de moeite waard, al is het maar vanwege het foute geverfde baardje van Nicolas Cage (die overigens geen tekst heeft ondanks zijn hoofdrol). Geen cultfilm ondanks het dat probeert te zijn, maar wel vermakelijk. Er wordt al gesproken over een vervolg!
3. Color Out Of Space (2019)
Color Out Of Space is belangrijk geweest in de huidige opleving van H.P. Lovecraft’s werk. Het Lovecraft verhaal klinkt onverfilmbaar: een onbekende buitenaardse kleur die de aarde en het begrip van ruimte en tijd infecteert. Toch is het gelukt, en ons aller Nic Cage heeft de hoofdrol! Hij speelt de vader van een gezin dat op het platteland gaat wonen, en bij wie een geheimzinnige meteoriet in de tuin neerstort. De eigenschappen (waaronder een onbekende kleur-blijkt magenta te zijn) van de meteoriet versmelten met zijn omgeving en alles wat daar leeft.. inclusief het gezin. Color Out Of Space blijft ongenadig escaleren, en laat het maar aan Nicolas Cage over om een doordraaiende man te spelen in een situatie waar hij zich geen raad mee weet. Heerlijke cosmische horror, die je sowieso twee keer moet zien.
2. Wicker Man (2006)
God, Wicker Man. Dit is een remake van het origineel over een cult die mensen offert uit de jaren 70, die goed beoordeeld werd- in tegenstelling tot deze creatie. Maar zo neem ik Nicolas Cage het liefst tot mij: beoordelingen van likmevestje, zwaar over the top, en onduidelijk of zijn acteerwerk nou expres lachwekkend of gewoon heel slecht is. Ik vind het hilarisch in ieder geval, en kan er enorm van genieten! Kun jij een tenenkrommende horror niet aan? De absolute highlights van Wicker Man, zoals het á la Nic totaal onnodig schreeuwen en het neerhoeken van onoplettende vrouwen in en uit berenpak, vind je hieronder:
1. Vampire’s Kiss (1988)
Natuurlijk is Vampire’s Kiss mijn nummer één. Met deze onnavolgbare film zette Nicolas Cage zichzelf op de kaart als de excentrieke acteur die hij is tenslotte (en niet onbelangrijk: het is ook zijn eigen favoriete film uit zijn oeuvre). In Vampire’s Kiss speelt hij een hotemetoot bij een uitgever, die na een liefdesbeet tijdens een one night stand denkt dat hij in een vampier verandert. Maar zijn zijn steeds vreemder wordende gedragingen te wijten aan zijn vampirisme, of is er iets anders mis met hem? Je zou denken dat zijn uhm.. ‘unieke’ hoofdrol in deze film zijn carrière onmiddellijk in de kiem smoorde, maar niets was minder waar gelukkig. Vampire’s Kiss zonder Nicolas Cage is niet voor te stellen, wie anders kan wegkomen met zo’n bizar, onberekenbaar spel en het opeten van een levende kakkerlak? Christian Bale heeft Nic’s werk in deze film genoemd als inspiratie voor zijn hoofdrol in American Psycho– ik bedoel maar. En een scène heeft het zelfs geschopt tot een bekende meme. Meer credit kan een enorm slecht beoordeelde film niet krijgen!
Wat is jouw favoriete Nicolas Cage horror? En zit jij in kamp Love him of kamp Hate him?