In We Summon the Darkness predikt Johnny Knoxville over hel en verdoemnis om mensen te bekeren. Hij is echter niet de hoofdrolspeler, dat zijn Alexandra Daddario, Maddie Hasson en Amy Forsyth als drie dwarse jonge vrouwen.
Als ze onderweg zijn naar een heavymetalconcert, horen drie vriendinnen op de lokale radio dat er een nieuwe moord heeft plaatsgevonden. Het is de zoveelste die in verband wordt gebracht met een reeks satanische moorden. Het drietal heeft geen angst en gaat gewoon naar het concert, waarna ze drie gasten uitnodigen voor een afterparty in het landhuis van een van hun vaders. Het begint gezellig, maar wordt al snel grimmig. Wie zijn er eigenlijk nog te vertrouwen?
We Summon the Darkness speelt zich af tegen het einde van de jaren ’80. Een tijd waar heavy-metal en geloof elkaars tegenpolen waren. Het lukt om dit op een juiste manier neer te zetten. Dit komt mede door de hoofdrol- en tegenspelers. De drie meiden Alexis, Val en Beverly (Alexandra Daddario, Maddie Hasson en Amy Forsyth) komen op het feest Mark, Kovacs en Ivan (Keean Johnson, Logan Miller en Austin Swift) tegen. Elk van hen vertolkt een typisch personage uit een eighties-horrorfilm, zonder dat het als typetje overkomt.
Na een half uur ontspoort het verhaal – misschien wel de hele film – om later toch wel wat structuur terug te vinden, het bereikt niet meer de kwaliteit van de eerste minuten. Ach, dat hoeftt eigenlijk ook niet. Want We Summon the Darkness is namelijk een heerlijk vermakelijke horror met een beetje spanning en een beetje bloed.
De komische horrorfilm We Summon the Darkness is geregisseerd door Marc Meyers en daait vanaf nu, 9 juli, in de Nederlandse bioscopen.
Ik vond er eigenlijk helaas niet zoveel aan. 2 uit 5 voor mij. Ik heb de recensies pas achteraf gelezen en ik begreep dat het een komische horrorfilm is? Dat was mij eerlijk gezegd niet opgevallen. Wel dat het barst van de cliches en er ook in deze film weer heel wat onlogische beslissingen worden genomen. Wie neemt er in godsnaam een buitenboord motor als wapen mee? Zo’n ding moet je elke keer weer met een touw aantrekken.
Maar goed, helemaal zonde van mijn avond vond ik het nou ook weer niet, dus twee sterren.