Imagine ‘18 – Recensie: Incident in a Ghost Land (Pascal Laugier, 2018)

Kleine meisjes in overlevingsstand

Moeder trekt met haar twee jonge dochters, de één een door H.P. Lovecraft geobsedeerde potentiële schrijfster, de ander een dwarse puber, die voelt dat haar moeder meer naar haar zusje trekt. Het is niet het allerbeste moment om het oude, met creepy poppen volgepropte pand in Canada te betrekken, aangezien er een seriemoordenaar in de omgeving rondsluipt, die het heeft voorzien op gezinnen en die de dochter van het gezin dat hij uitmoord in leven laat om een tijdje mee ‘te spelen’.

Regisseur Laugier werd met zijn Martyrs, een intellectuele verhandeling over sadisme en de kunst van het lijden, verpakt in lillend rood vlees gezien als één van de grondleggers van ‘New French Extremity’, een korte opleving in de Franse horrorcinema die een aantal pareltjes opleverde als A L’Interieur, Ils en Haute Tension. ‘The Tall Man’, Laugier’s opvolger, had verdeelde meningen tot gevolg. Maar een film die op zo’n naargeestige wijze de beladen vraag ‘mag iedereen maar zomaar kinderen krijgen?’ kan aansnijden heeft op zijn minst een origineel uitgangspunt.

Laugier heeft op het Imagine Festival vooral laten weten dat hij heel boos is; boos over hoe moeilijk het is om een film van de grond te krijgen en boos op de huidige generatie filmkijkers, die content en kennis van het internet plukken, zonder enig historisch besef. Dit soort frustraties had hij ook toen hij, na zijn geflopte debuut ‘Saint Ange’, ‘Martyrs’ maakte en die woede was in ieder frame te voelen.

Incident in a Ghost Land wordt dus ook gedreven door frustratie en ongenoegen, maar anders dan in zijn vorige werken mist er een uitgesproken idee of thema waardoor het lijkt alsof Laugier ongecontroleerd om zich heen aan het slaan is, in de hoop dat hij wat raakt. Ja, de film is extreem gewelddadig. Ja, de film kiest er voor om haar hoofdrolspeelsters (waarvan Emilia Jones zich vorig jaar ook al zo liet toetakelen in ‘Brimstone’) tot het uiterste gaatje te drukken, maar het heeft verder geen diepgang. Verder dan de stelling: ‘een fantasiewereld is soms nodig om de harde realiteit de baas te kunnen’ komt de film niet en deze bewering is al zo vaak, zoveel beter beweerd. Zoals bijvoorbeeld in Tigers are not Afraid die ook op het Imagine draaide.

Incident in a Ghost Land smaakt als een zure oprisping, een echo van ‘torture porn’ van toen dat nog shockerend was, maar meer dan competent gemaakt ‘bruut meisjes pesten’ is het niet.

Na het Imagine Film Festival draait de film onder de korte titel Ghostland vanaf 24 mei in de Nederlandse bioscopen.