The Woman in the house across the street from the girl in the window klinkt hoogstwaarschijnlijk als een mondvol, dit is dan ook helemaal de bedoeling. Deze nieuwe miniserie is namelijk een parodie op psychologische literaire thrillers die vaak titels hebben zoals The woman in the window en The girl in the train.
Waar gaat de serie over?
Anna (gespeeld door Kristen Bell bekend van Veronica Mars, Frozen en The Good Place) is in de rouw omdat haar dochter drie jaar geleden is overleden. Na dit grote verlies zijn Anna en haar man gescheiden en woont ze alleen in een groot huis, heeft een wijnverslaving en slikt hierbij antipsychotica. Het leidt regelmatig tot hallucinaties. In de buurt weet iedereen van Anna’s verlies en haar problemen. Er wordt dan ook flink over haar geroddeld.
Anna krijgt op een dag een nieuwe buurman. Ze is erg van hem gecharmeerd en zijn dochter doet denken aan haar eigen dochter. Anna is dan ook teleurgesteld en jaloers wanneer de buurman een vriendin blijkt te hebben. Wanneer ze vanuit haar huis ziet dat deze vriendin vermoord wordt belt ze de politie. Haar verhaal wordt niet geloofd en weggezet als een hallucinatie, om deze reden besluit ze om zelf op onderzoek uit te gaan…
Kijken of overslaan?
The woman in the house across the street from the girl in the window is een spannende en erg originele serie. Het probeert enerzijds een serieus verhaal te vertellen, maar anderzijds ook verhalen van dit genre – de vooral bij vrouwen populaire literaire thrillers – op de hak te nemen. De missie om een balans te vinden tussen parodie en een daadwerkelijk thrillerverhaal is grotendeels gelukt.
Het acteerwerk is sterk. Met name Kristen Bell speelt overtuigend de rol van een gebroken jonge vrouw, waardoor zij de kijker al snel voor zich weet te winnen. Ook zet Tom Riley zijn rol als charmante niet te doorgronden buurman en vader goed neer. Een andere uitblinker is de nog maar 9 jarige Samsara Yett die de rol van dochter Emma neerzet. Mijn advies is dus zeker om de serie te gaan kijken.
Een groot voordeel van deze serie is dat het met 8 afleveringen van rond de 20 minuten in één avond is te bingen. Kristen Bell en Samsara Yett zijn erg goed in hun rollen.
Tot zover wat ik goed vond…
Bij mij werkte de serie niet echt. Als komedie of satire vond ik de serie niet goed. Het is over het algemeen gewoon niet leuk genoeg. Er zitten een paar aardige momenten in, maar ik moest geen enkele keer hardop lachen. Ik moest wel glimlachen om de klusjesman die er letterlijk jaren over doet om de brievenbus te repareren. Dit is uiteraard mijn persoonlijke mening. Het zal mijn humor wel niet zijn 🙂
En als thriller werkt het niet door de leuk bedoelde overdrijvingen. Het verhaal is rechtstreeks plagiaat van de Hitchcock klassieker Rear Window en kent mede daardoor niet veel verrassingen. En de ontknoping is zo ver gezocht dat ook dat de serie niet echt helpt.
Nee, ik vind het heel jammer, maar dit is wat mij betreft als satire noch als thriller erg geslaagd.
Enfin, leuk voor een avond, maar een tweede seizoen zie ik eigenlijk niet zitten. Gaan ze hetzelfde verhaal dan vertellen? Het lijkt er wel op als je de laatste scenes ziet.
Toch heb ik wel wat geleerd van deze serie. Ik had nog nooit van ombrofobie gehoord 🙂