Carrie is een verlegen meisje (Chloë Grace Moretz), een buitenbeentje op school en wordt opgevoed door een zeer religieuze moeder (Julianne Moore). Op de avond van haar eindejaarsgala wordt Carrie zo erg gepest dat ze haar telekinetische krachten los laat op haar klasgenoten en richt ze een bloedbad aan in het kleine dorpje waar ze woont.
Er zijn ruim 150 verhalen van Stephen King op een of andere manier verfilmd, daarvan was het boek Carrie in 1976 de eerste. De regie was destijds in handen van Brian de Palma en, zoals meer van zijn films, heeft behoorlijk de tand des tijds doorstaan. Toch draait er vanaf vandaag een remake geregisseerd door Kimberly Peirce in de bioscoop. Een goede zet?
Remakes zijn er in verschillende vormen en maten, sommige films worden gelokaliseerd om beter het publiek aan te spreken, een geslaagd voorbeeld hierin was bijvoorbeeld Let The Right One In, waar Chloë Grace Moretz de hoofdrol speelt in de Engelstalige remake Let Me In. Of denk aan Sam Raimi’s lowbudget film Evil Dead, die afgelopen jaar een volwaardige en succesvolle big budget remake kreeg. Of bijvoorbeeld een hervertelling op het originele boek, zoals Francis Ford Coppola in 1992 met zijn visie Bram Stoker’s Dracula uitbracht.
Carrie lijkt in die tweede categorie te zitten, maar is daarvoor helaas te vroeg. De opening belooft veel, Margaret White (Moore) sterft van de pijn als ze door god gestraft wordt voor haar lusten. Het kankergezwel dat ze baarde maakt ze net niet dood met een schaar en krijgt de naam Carrie (Moretz). De film stapt vervolgens naar de tienerjaren van Carrie en wordt Carrie niet alleen uitgelachen en bekogeld met tampons als ze voor het eerst ongesteld – en door onwetendheid in paniek – raakt, maar ook gefilmd met smartphones. Het is slechts een kleine modernisering in deze remake, verder ontwikkeld Carrie zich niet veel anders dan het origineel.
Wel moeten we erkennen dat de versie van Kimberly Peirce geen dieptriest misbaksel is geworden, de film bevat meer actie en kan door hedendaagse technieken beter uit de voeten met telekinese, deze combinatie zorgt zeker voor een spetterend, doch emotieloos einde. Want zijn de personages hierin de grootste verliezers, de acteerprestatie van Chloë vinden wij voor het eerst tegenvallen, haar karakter komt niet uit de verf, in tegenstelling tot de geweldige prestatie van Julianne Moore. Carrie is vermakelijk, maar komt bij lange na niet in de buurt van het origineel.
Carrie draait vanaf vanaf, 7 november 2013, in de bioscoop.
Hij was zeker vermakelijk. Maar voegt inderdaad weinig toe. Als je het origineel hebt gezien dan kan je deze op zich best overslaan.
Duidelijk gemaakt om de huidige jonge doelgroep aan te spreken die geen “oude film” wilt zien. Ook jammer, voor de mensen die het origineel niet kennen, dat in de trailer eigenlijk ook wel het hele verhaal uit de doeken wordt gedaan. Zo wordt het nooit spannend. Mensen die er echt blanco in gaan zou je anders misschien nog wel kunnen verbazen met de ontwikkeling van het verhaal.
Grootste probleem van hedendaagse trailers inderdaad :S
Ik heb het origineel (nóg) niet gezien, dus ik kan geen vergelijking trekken. Ik ben absoluut geen tegenstander van remakes en vind ook dat ze gewoon op zichzelf beoordeeld moeten worden. Wat mij betreft is deze nieuwe Carrie vermakelijk, maar helaas totaal niet spannend. De moeder van Carrie is een eng mens (complimenten voor Julian Moore), maar ook ik vond Carrie zelf en dus Chloë Moretz voor het eerst wat tegenvallen. Wel was ik blij dat het verhaal (buiten het telekinetische aspect) wel wat origineler is dan de doorsnee “gepeste-tiener-neemt-wraak-film”. Ik zou de film drie sterren geven, want ik vind het alles bij elkaar wel een voldoende waard.
Mooi om te lezen dat we ondanks de verschillen (wel/niet origineel hebben gezien) toch redelijk tot dezelfde conclusie komen 🙂
Ik vind de leeftijdsgrens wel een beetje overdreven. Jullie ook?? Als er een leeftijdsgrens van 14 + tussen zou zitten hadden ze die moeten kiezen inplaats van 16+